ﺷﺒﻪ ﻧﻔﺖ ﺰ ﺗﻮ ﺗﻨﻢ ﻫﺴﺖ
ﻪ ﺩﻧﺎ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﻢ ﺟﻠﺐ ﺮﺩﻩ
ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﺭ ﻣﺮﺩ ﺗﻦ ﺳﺮﺩﻡ
ﻪ ﺁﺯﺍﺩ ﺭﻭ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺳﻠﺐ ﺮﺩﻩ
ﻪ ﺍﻗﺎﻧﻮﺱ ، ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻧﻢ
ﺍﺯﻡ ﺩﻭﺭﻩ ، ﻭﻟ ﺗﻬﺪﺪ ﻣﺸﻢ
ﻪ ﺷﺐ ﺑﺎ ﺗﻨﻢ ﻫﻢ ﻣﺮﺯ ﻣﺸﻪ
ﻣﻨﻢ ﺍﺯ ﺸﻮﺭﻡ ﺗﺒﻌﺪ ﻣﺸﻢ
ﺗﻮ ﺍﻦ ﺟﻨ ﺳﺨﺖ ﻧﺎﺑﺮﺍﺑﺮ
ﺧﺸﺎﺏ ﺧﺎﻟِ ﻫﻔﺖ ﺗﺮﻡ
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﻦ ﺍﺭﺗﺶ ﺑﺎﻧﻪ ، ﺑﺎﺪ
ﺧﻠﺞ ﺸﻢ ﻫﺎﻣﻮ ﺲ ﺑﺮﻡ
ﺑﻪ ﻫﺮ ﺷﻌﺮ ﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺭﺳﺪﻡ
ﻧﻮﺷﺘﻢ ﺍﻦ ﺍﺳﺎﺭﺕ ﺳﻬﻢ ﻣﻦ ﻧﺴﺖ
ﺳﻮﺕ ﻣﻦ ﻪ ﺩﻧﺎ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﻪ .
ﺑﻪ ﺍﻦ ﺟﻨ ﻪ ﺍﺻﻼ ﺗﻦ ﺑﻪ ﺗﻦ ﻧﺴﺖ
مﻬﺴﺎ ﻬﻠﻮﺍﻥ 
ﻗﺼﻪ
ﺑﺎ ﺍﻭﻟﻦ ﻭﺍﻩ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﺷﻮﺩ
ﻭ ﺍﻭﻟﻦ ﻭﺍﻩ ، ﺮ ﺍﺳﺖ
ﻪ ﺳﻌ ﻣﻨﺪ ﺷﺒﻪ ﺟﻨﺘﻠﻤﻨ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ
ﻭ ﺯﻧ ﺭﺍ ﻪ ﻣﺜﻞ ﺑﺮّﻩ ، ﺳﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺑﺮﺩ
ﻭ ﻣﻦ
ﺩﻗﻘﺎً ﻫﻤﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺁﻓﺮﺪﻩ ﺷﺪﻡ
ﻭﺍﻩﺍ ﻮ
ﺩﺭ ﻫﺌﺖ ﺩﺧﺘﺮﺑﻪﺍ ﻪ ﻣﺩﺍﻧﺪ ﺍﺮ ﺑﺰﺭ ﺷﻮﺩ
ﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺵ ﺍﺳﺖ
ـ ﻫﻤﻦﺟﺎ ﻗﺼﻪ ﺎﺩﺗﺎﻥ ﺑﻤﺎﻧﺪ !
ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﺮﻭﻡ ﺑﺰﺭ ﺷﻮﻡ
ﻭ ﺑﺎ ﻔﺶﻫﺎ ﺎﺷﻨﻪﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪ ﻗﺼﻪ ﺑﺮﺮﺩﻡ ـ
ﺣﺎﻻ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ،
ﻧﻤﺩﺍﻧﻢ ﻪ ﺣﻤﺘ ﺍﺳﺖ !
ﻪ ﻣﺜﻞ ﺑﺎﺩِ ﺍﻭﻝ ﺎﺰ ﻣﻭﺯﺩ ﻻ ﻣﻮﻫﺎﻢ
ﻣﺜﻞ ﺍﻭﻟﻦ ﺩﺍﻧ ﺑﺮﻑِ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ، ﻮﻧﻪﺍﻡ ﺭﺍ ﻣﺑﻮﺳﺪ
ﻭ ﻣﺜﻞ ﺑﻮ ﺳﺒﺰﻩ ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻥ
ﺑﻧﺎﺯﻡ ﻣﻨﺪ ﺍﺯ ﻫﻤﻪﺰ
ﻃﻮﺭﻪ ﺍﺯ ﻨﺎﺭﺵ ﻪ ﺭﺩ ﻣﺷﻮﻡ
ﻧﺎﻬﺎﻥ ﺁﻏﻮﺷﻢ ﺮ ﺍﺯ ﺭﺯﻫﺎ ﺳﺮﺥ ﻭﺣﺸ ﻣﺷﻮﺩ
ﻧﻪ !
ﺑﺶ ﺍﺯ ﺍﻦ ﺗﺤﻤﻞِ ﺩﻭﺭ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺯ ﺁﻏﻮﺷﺶ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ
ـ ﻋﺠﺎﻟﺘﺎً ﻫﻤﻦﺟﺎ ﺷﻌﺮ ﺑﻤﺎﻧﺪ
ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﺮﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﻨﺪ ﺻﻔﺤ ﻗﺒﻞ
ﺑﻪ ﻧﻮﺴﻨﺪﻩ ﺑﻮﻢ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵِ ﺍﻭ ﺑﻨﻮﺴﺪ
نسیم لطفی 
ﻣﻦ
زﺧﻤ ﻋﻤﻘﻢ
ﻪ ﺑﺮﺍ ﺻﺪﺍ ﺯﺩﻧﺖ ﺩﻫﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﺮﺩﻩﺍﻡ
ﻭ ﻮﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﻮﻥ ﺴﺐ ﺯﺧﻤ ﺑﺰﺭ
ﺑﺮ ﺧﻮﺩﻡ ﺸﺪﻡ. لﻼ ﺮﺩﺑﻪ
. . 
بی او
با او شدم
بی او ، از تن گذشتم
سراپا ، روح شدم
کالبد که به خاک رفت
یک جرعه ی نور شدم
بی جسم و تن
با او ماندم
بی او ، سراپا او شدم
عاشقی ، از جنس قو شدم
درباره این سایت